29 Οκτ 2017
9 Ιαν 2015
Παρουσίαση για τα τροχαία στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Έρευνα για τη «μάστιγα» των τροχαίων από μεταπτυχιακό φοιτητή θύμα τροχαίου
11 Μαΐ 2014
Ακούει κανείς; Με σαράβαλα οι μεταφορές στην Ελλάδα
Με τα... αποσυρμένα σαράβαλα της Ευρώπης, οι μεταφορές στην Ελλάδα
Περαιτέρω ανησυχία προκαλεί η παλαιότητα τους, τόσο ως προς την ασφαλή κίνηση τους στους δρόμους όσο και της μόλυνσης που προκαλούν. Σύμφωνα με τα στοιχεία ταξινομήσεων για τα επαγγελματικά οχήματα έως 3,5 τόνους, η συντριπτική πλειοψηφία τους αποτελείται από εισαγόμενα μεταχειρισμένα με εκατομμύρια χιλιόμετρα στο κοντέρ. Αναμφίβολα, η κατάσταση και η ποιότητα των κυκλοφορούντων οχημάτων, αφορά όλη την Ελληνική Κοινωνία και κατα προέκταση θα έπρεπε να απασχολούσε και την Ελληνική πολιτεία. Γιατί τους ίδιους δρόμους χρησιμοποιούμε όλοι, είτε ως οδηγοί/επιβάτες, είτε ως πεζοί (και κυρίως οι ανήλικοι που δεν οδηγούν). Παράλληλα τον ίδιο αέρα αναπνέουμε… Θα έπρεπε να δίδεται λοιπόν μεγαλύτερη βαρύτητα στην κατάσταση των βαρέων οχημάτων, τα οποία, όπως και να το κάνουμε μεγαλύτερη επικινδυνότητα έχουν (κυρίως λόγο όγκου και βάρους) αλλά και εκατονταπλάσιους ρύπους εκπέμπουν στην ατμόσφαιρά. Στην Ελλάδα, δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει ξεφύγει απο κάθε έλεγχο. Για του λόγου το αληθές, το 2016 ταξινομήθηκαν στη χώρα μας μόλις 5.710 καινούργια επαγγελματικά οχήματα έως 3,5 τόνους. Ένα νούμερο, που με βάση τα ευρωπαϊκά στοιχεία, δίνει στην Ελλάδα την τελευταία θέση σε όλη την Ε.Ε. πίσω από χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Λιθουανία, η Σλοβακία… Σημειώστε πως η Πορτογαλία και η Τσεχία, που έχουν πληθυσμό παρόμοιο με την Ελλάδα, οι ταξινομήσεις ανέρχονται σε 35.000 και 19.500 μονάδες αντίστοιχα για το περσινό έτος. Στην Ελλάδα πουλήθηκαν μόλις 5.710 καινούργια. Είναι δυνατόν λοιπόν οι επαγγελματικές μεταφορές να λειτουργούν με τόσο μικρό στόλο, όταν οι αντίστοιχες αγορές στην υπόλοιπη Ευρώπη, ανανεώνουν το στόλο τους κατα δεκάδες χιλιάδες οχήματα, κάθε χρόνο; Φυσικά και όχι. Απλά στην Ελλάδα, οι ανάγκες καλύπτονται με σωρεία μεταχειρισμένων φορτηγών οχημάτων, στην πλειοψηφία τους ταλαιπωρημένα, με εκατομμύρια χιλιόμετρα πάνω τους (τα κοντέρ φυσικά έχουν γυριστεί). Και αυτό χωρίς κανέναν έλεγχο απο την Πολιτεία… Πρακτικά πρόκειται για αμαξώματα σε άσχημη κατάσταση και με τα ταλαιπωρημένα μοτέρ τους να εκπέμπουν ανεξέλεγκτα καρκινογόνες ουσίες σε ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό. Το δεδομένο είναι πως και στην περίπτωση των βαρέων οχημάτων, η κρατική απραγία έχει λειτουργήσει ως μαγνήτης, των προς απόσυρση οχημάτων της Ευρώπης -και όχι μόνο- τα οποία μπαίνουν στην Ελλάδα, ιδιαίτερα εύκολα και φυσικά πωλούνται σε χαμηλότερες τιμές απο ένα καινούργιο. Κάποτε, αυτοί που θέλανε να τα ξεφορτωθούν (γιατί στις χώρες τους υπάρχουν νόμοι που περιορίζουν τη διάρκεια ζωής τους) τα στέλνανε στις χώρες της Αφρικής. Τώρα τα στέλνουν στην Ελλάδα, γλιτώνοντας έτσι και τα μεταφορικά έξοδα…
4 Μαρ 2014
Ακούει κανείς; Κάθε μέρα 6 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους σε τροχαίο δυστύχημα και 15-20 σοβαρά τραυματισμένοι ή ανάπηροι
Ακούει κανείς; Κάθε μέρα 6 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους σε τροχαίο δυστύχημα και 15-20 σοβαρά τραυματισμένοι ή ανάπηροι
Τα τελευταία πενήντα χρόνια η Ελάδα θρηνεί 120.000 νεκρούς, 350.000 ανάπηρους και δύο εκατομμύρια τραυματίες
Ένα τροχαίο ατύχημα, ακόμη κι αν δεν είναι θανατηφόρο, όταν οδηγεί σε μακρόχρονη νοσηλεία, αναπηρία ή οργανική βλάβη, υποβαθμίζει σημαντικά την ποιότητα ζωής. Σημαντική έως δραματική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής του διακρίνει το 85% των οικογενειών ανάπηρων θυμάτων που συμμετείχε σε έρευνα της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θυμάτων Οδικής Κυκλοφορίας (FEVR).
Καλυβιώτου Μαρία
Απώλεια μνήμης, κατάθλιψη, ανορεξία, κοινωνική απομόνωση, σεξουαλικά προβλήματα, αυτοκτονικός ιδεασμός... Μια πραγματικότητα που συνοδεύει θύματα τροχαίων ατυχημάτων τα οποία καταφέρνουν μεν να κερδίσουν τη μάχη στον ακήρυχτο πόλεμο της ασφάλτου, έχοντας όμως λαβωματιές καταστροφικές, τόσο οι ίδιοι όσο και οι οικογένειές τους. Η οργανική βλάβη, υποβαθμίζει σημαντικά την ποιότητα ζωής. Σημαντική έως δραματική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής του διακρίνει το 85% των οικογενειών ανάπηρων θυμάτων που συμμετείχε σε έρευνα της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θυμάτων Οδικής Κυκλοφορίας (FEVR). Τα μισά θύματα στην έρευνα που διεξήχθη από τη FEVR δήλωσαν ότι η κατάστασή τους -ψυχολογική και σωματική- σταθεροποιήθηκε μέσα σε τρία χρόνια, ενώ για τους υπόλοιπους αυτό συνέβη πολύ αργότερα - ή και ποτέ. Το 68% των συγγενών ανάπηρων θυμάτων και το 54% των ανάπηρων θυμάτων τροχαίου δήλωσε ότι ανέκτησε την ικανότητα να απολαύσει τη ζωή του, ωστόσο το 50% αυτών καταναλώνει περισσότερα ψυχοτρόπα φάρμακα. «Δεν υπάρχει κανένας θεσμός στην Ελλάδα που να στηρίζει τους συγγενείς των θυμάτων της ασφάλτου, και αυτό είναι τρομερό» λέει στην «Αυγή» της Κυριακής ο Μανώλης Σταυρουλάκης, ιδρυτικό μέλος του Πανελλαδικού Συλλόγου «SOS - Τροχαία Εγκλήματα». Υπάρχουν «ανήλικα παιδιά που χάνουν τους γονείς τους και μένουν στο πουθενά, άνθρωποι που τα παιδιά τους έμειναν ανάπηρα από τροχαίο, όπως οι περίπτωση μιας οικογένειας Πολωνών, που ένας πατέρας αγωνίζεται να περιθάλψει τα δυο παιδιά του και τη γυναίκα του, οι οποίοι έπειτα από τροχαίο κατέληξαν να είναι πολυτραυματίες» μας λέει. Τα τελευταία 20 χρόνια έχουν χαθεί 31.385 άνθρωποι, ενώ σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της αστυνομίας προκύπτει ότι κάθε μέρα 6 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους σε τροχαίο δυστύχημα και 15-20 άνθρωποι καταλήγουν, καθημερινώς, με αναπηρία ή σοβαρά τραυματισμένοι.
Πιο αναλυτικά, από τροχαία, τα τελευταία πενήντα χρόνια είχαμε 120.000 νεκρούς, 350.000 ανάπηρους και δύο εκατομμύρια τραυματίες, με την Ελλάδα να κατέχει την τρίτη θέση στα θανατηφόρα τροχαία, μετά τη Ρουμανία και τη Λιθουανία, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν προ ημερών σε ευρεία σύσκεψη με τη συμμετοχή εκπροσώπων του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ορθοπαιδικής και Τραυματολογίας και της Ελληνικής Εταιρίας Διαχείρισης Κρίσεων στην Υγεία. Τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου για τους νέους από 15 έως 29 ετών, τη δεύτερη αιτία θανάτου για τις ηλικίες 5 έως 14 και την τρίτη για τις ηλικίες 30 έως 44 ετών. Μάλιστα, τα ατυχήματα που χαρακτηρίζονται «σοβαρά» και «θανατηφόρα» αυξήθηκαν κατά 3,8% και 8,3% αντίστοιχα, ενώ αντιθέτως τα «ελαφρά» μειώθηκαν κατά 10,9%. Επιπλέον, τα τροχαία ατυχήματα κοστίζουν 12 δισ. ευρώ κάθε χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία της Μόνιμης Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας. Ο κ. Σταυρουλάκης έχασε το παιδί του πριν από 10 χρόνια, από τροχαίο δυστύχημα: «Υπάρχει πολύς πόνος, είναι πληγές από αυτές που δεν κλείνουν. Αυτός που χάνει το παιδί του από τροχαίο χάνει όλη του τη ζωή. Δεν είναι αρρώστια, το τροχαίο είναι ανθρώπινο λάθος. Υπάρχει για πάντα το ‘γιατί’. Θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο για τον θάνατο του παιδιού μου, επειδή δεν βγήκα ποτέ να φωνάξω για θέματα οδικής ασφάλειας πριν από αυτό». Μας εξηγεί ότι ως μέλη του Συλλόγου «που βιώνουμε απώλεια, βλέπουμε το απίστευτο, ότι η Πολιτεία είναι απούσα, σφυρίζει αδιάφορα για αυτήν τη γενοκτονία που συμβαίνει στη χώρα μας». Μιλώντας για το πρόσφατο πολύνεκρο δυστύχημα στην εθνική οδό, υπογράμμισε ότι «δυστυχώς στην Ελλάδα είναι τόσο αποσπασματική η ενασχόληση και η ενημέρωση για την οδική ασφάλεια, που θα πω ότι ακόμη κι αυτό το 24χρονο παιδί, είναι κι αυτό θύμα ενός παραλογισμού που υπάρχει σε αυτήν τη χώρα». Εξήγησε ότι «σε αυτόν τον τρελό παραλογισμό που συμβαίνει στους δρόμους, είμαστε όλοι πιθανοί θύτες και θύματα», αφού «δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός μηχανισμός για να ελέγχει την οδηγική συμπεριφορά και να κολάζει την παραβατικότητα. Αντ’ αυτού, ανακοινώθηκαν οι μειώσεις στα πρόστιμα. Τι μήνυμα δίνει η Πολιτεία με αυτήν την ενέργεια; Ότι δεν χάθηκε και ο κόσμος αν παραβιάσεις φωτεινό σηματοδότη, STOP, αν οδηγήσεις μεθυσμένος... Εξαγγέλλονται πράγματα που να ικανοποιούν απλά τα αυτιά των πολιτών» λέει με πικρία. Οι παραβιάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) είναι ένα καθημερινό φαινόμενο και εξίσου καθημερινές είναι και οι ζοφερές επιπτώσεις της οδηγικής κουλτούρας ενός λαού που, προφανώς, δεν έχει διαπαιδαγωγηθεί επαρκώς. Που δεν έχει κατανοήσει ότι η παραβίαση του ΚΟΚ μπορεί να οδηγήσει όντως στον θάνατο ή στη διάλυση ενός ανθρώπου. Που δεν έχει μάθει να σέβεται την αξία της ανθρώπινης ζωής και πως η διατήρησή της αποτελεί διαρκές επίδικο στην άσφαλτο. «Κάθε μέρα, έξι οικογένειες ντύνονται στα μαύρα, πενθούν και καταστρέφονται. Δεκαπέντε άνθρωποι την ημέρα θα καθίσουν την υπόλοιπη ζωή τους σε αναπηρικό καροτσάκι. Ξέρουμε τα σημεία που θα γίνουν τα τροχαία, γνωρίζουμε ακόμη και τις ώρες που θα συμβούν και δεν κάνουμε τίποτε» επέμεινε ο κ. Σταυρουλάκης και τόνισε ότι η οδηγική μας συμπεριφορά είναι θέμα παιδείας. Υπενθύμισε ότι εδώ και χρόνια γίνεται συζήτηση για το αν θα μπει το μάθημα της οδικής ασφάλειας στα σχολεία, αλλά «ακόμη αφήνουμε τα παιδιά μας να μιμούνται το χειρότερο πρότυπο: Εμάς. Ανθρώπους 40-50 ετών, που συμπεριφέρονται σαν κανίβαλοι στο τιμόνι. Εμάς βλέπουν τα παιδιά μας κι εμάς θα μιμηθούν. Η Πολιτεία πρέπει να το πάρει πάνω της, είναι θέμα παιδείας, είναι θέμα πολιτισμού».
Η ζωή μετά το τροχαίο - Διαβάστε εδώ το σύνολο του άρθρου.
Άρθρο Τάκη Αλεξανδράκη - "Ακούει κανείς;" Ασυντήρητα οχήματα δημόσιας και ιδιωτικής χρήσης