Αιμοδότης=ζωοδότης

Στο Επίκεντρο ο Άνθρωπος

Αίμα μπορεί να έχει ανάγκη καθένας από εμάς οποιαδήποτε στιγμή

Το τρίπτυχο: επάρκεια, ασφάλεια, αυτάρκεια του αίματος, προστατεύει την δημόσια υγεία και το κράτος έχει υποχρέωση να την θωρακίσει

Η Βάνα Μυρίλλα, Γενική Γραμματέας του Πανελληνίου Συλλόγου Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία, Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Θαλασσαιμίας και διευθύντρια ΕΣΥ Βιοπαθολόγος στο Αιματολογικό Εργαστήριο ΠΓΝ Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ μίλησε στον Τάκη Αλεξανδράκη:

Οι εθελοντές αιμοδότες είναι λίγοι οπότε συχνά παρουσιάζεται έλλειψη στην προσφερόμενη ποσότητα αίματος, με συνέπεια την αναβολή ακόμη και προγραμματισμένων χειρουργικών επεμβάσεων. Το ζήτημα γίνεται κρίσιμο για την καλή υγεία και την επιβίωση των τακτικά μεταγγιζομένων. Ένας παράγοντας που επιδείνωσε την κατάσταση είναι πως μειώθηκαν οι εισαγωγές μονάδων αίματος από την Ελβετία, χωρίς να υπάρξει μέριμνα για να καλυφθεί το κενό, γεγονός που στέρησε μονάδες αίματος από τις τακτικές μεταγγίσεις. Οι μεταγγιζόμενοι αναγκάζονται να πιέζουν τους συγγενείς τους να δώσουν αίμα. Στο σημείο αυτό υπάρχει κίνδυνος ασφάλειας. Γιατί ο εν λόγω αιμοδότης προσέρχεται στο κέντρο αιμοδοσίας σε κατάσταση έντονης ψυχολογικής φόρτισης αφού γνωρίζει την κρισιμότητα της κατάστασης του μεταγγιζόμενου συγγενή του. Ξέρει πως πρέπει να δώσει αίμα οπωσδήποτε και είναι έτοιμος να αποκρύψει αν χρειαστεί την πιθανότητα μόλυνσης του κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης σεξουαλικής επαφής χωρίς προφύλαξη ή την πρόσφατη κατανάλωση αλκοόλ ή προβλήματα υγείας, δωρίζοντας ακατάλληλο ουσιαστικά αίμα, ενέργεια που θέτει σε κίνδυνο και τη δική του ζωή αλλά και τη ζωή του λήπτη του αίματος. Αντιθέτως ο συνειδητοποιημένος εθελοντής αιμοδότης προσέρχεται στο κέντρο αιμοδοσίας σε ήρεμη ψυχολογική κατάσταση και δίνει αίμα που χαρακτηρίζεται ασφαλές. Καλούμε τους νέους να γίνουν εθελοντές αιμοδότες με τουλάχιστον 2 αιμοδοσίες ετήσια.

Από την άλλη πλευρά τεράστια προβλήματα παρουσιάζονται εξαιτίας της κακής διαχείρισης του αίματος πανελλήνια. Το έργο αυτό έχει αναλάβει από το 2005 το εθνικό κέντρο αιμοδοσίας που απέκτησε οργανισμό μόλις το 2016. Δεν έχει πετύχει όμως να διαχειριστεί τις μονάδες αίματος πανελλήνια, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με μια κεντρική, ενημερωμένη βάση δεδομένων για τις μονάδες αίματος που διαθέτει κάθε κέντρο αιμοδοσίας. Ως αποτέλεσμα παρουσιάζονται τεράστια προβλήματα διαχείρισης. Ένα παράδειγμα: Ένα κέντρο αιμοδοσίας ενός νοσοκομείου δεν έχει άμεση πληροφόρηση για το που θα βρει μονάδες αίματος της ομάδας που έχει ανάγκη ο ασθενής του, ακόμη και αν αυτές είναι διαθέσιμες στο γειτονικό κέντρο αιμοδοσίας. Το εθνικό κέντρο αιμοδοσίας θα πρέπει σταδιακά να κερδίσει την εμπιστοσύνη όλων των αιμοληπτικών κέντρων της χώρας, όλων των νοσοκομείων, ώστε να αποδίδουν το σύνολο των μονάδων αίματος στο σύστημα κεντρικής διαχείρισης και να μην διατηρούν μεγάλο αριθμό μονάδων αίματος ως παρακαταθήκη για έκτακτη ανάγκη. Εισάγοντας όλα τα κέντρα αιμοληψίας στη λογική της συνολικής διαχείρισης των μονάδων αίματος σε όλη τη χώρα, θα τα ωθούν στο να προβαίνουν σε περισσότερες αιμοληψίες από αυτές που στατιστικά έχουν ανάγκη κατ' έτος, ενισχύοντας έτσι το απόθεμα της χώρας. Σημειώνεται πως οι ετήσιες ανάγκες των τακτικά μεταγγιζομένων θαλασσαιμικών υπολογίζονται στις 120.000 μονάδες αίματος.

Στόχος είναι η δημιουργία σταθερών αιθουσών αιμοληψίας εκτός νοσοκομείων όπως αυτή που εγκαινιάστηκε πρόσφατα μετά την παραχώρησή της από το Δήμο Αιγάλεω. Η αίθουσα διαθέτει ευχάριστο περιβάλλον, εξειδικευμένο προσωπικό που έχει αποκλειστική ασχολία την αιμοληψία και βοηθά στην αύξηση του αριθμού των εθελοντών αιμοδοτών.

Ο ΠΑΣΠΑΜΑ και οι 24 ακόμη σύλλογοι που ανήκουν στην Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας κρίνουν επιβεβλημένη μια συνάντηση ουσιαστικού περιεχομένου με τον Υπουργό Υγείας κ. Βασίλη Κικίλια και τον Υφυπουργό Υγείας κ. Βασίλη Κοντοζαμάνη.

Αίμα μπορεί να έχει ανάγκη καθένας από εμάς οποιαδήποτε στιγμή. Το τρίπτυχο: επάρκεια, ασφάλεια, αυτάρκεια του αίματος, προστατεύει την δημόσια υγεία και το κράτος έχει υποχρέωση να την θωρακίσει.