Εγκλωβισμένοι σε αδιέξοδα, κοιτάζουμε απαθείς το τι συμβαίνει γύρω μας, ανήμποροι να αντιδράσουμε ακόμα και αν το θέλουμε.
Σε αυτόν ακριβώς τον κόσμο ζει μια γυναίκα, σχεδόν τυφλή, που ξέρει να αγωνίζεται παρά τα 80 χρόνια τα οποία κουβαλά στους ώμους της.
Στρατοπέδευσε έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών και άρχισε απεργία πείνας ζητώντας την απελευθέρωση, από τα αστυνομικά κρατητήρια, Σριλανκέζας μητέρας νεογέννητου βρέφους, και Βιετναμέζας εγκύου.
Η Σριλανκέζα είναι μητέρα ενός βρέφους, το οποίο ακόμα θήλαζε όταν συνελήφθη, ενώ το βρέφος αφέθηκε στα χέρια αγνώστων.
Η Βιετναμέζα έχει μείνει έγκυος από Κύπριο, ο οποίος θέλει να την παντρευτεί, αλλά η αρμόδια υπηρεσία του κράτους δεν εγκρίνει τον γάμο και θέλει να απελάσει την έγκυο.
Κι ας πάει στη χώρα της, ας κάνει ένα παιδί νόθο, μακριά από έναν πατέρα που ήταν έτοιμος να το αναγνωρίσει και να αναλάβει τη φροντίδα του.
Ας είναι δυστυχισμένη αλλά μακριά από μας, να μην την βλέπουμε.
Στην απανθρωπιά του κράτους, αντιδρά μια γυναίκα.
Αυτό που με κάνει να σταματήσω, αρχικά, στο ρεπορτάζ του Μάριου Δημητρίου στη «Σημερινή» είναι η εικόνα της συγκεκριμένης γυναίκας.
Ως μια νότα ελπίδας.
Και μια γροθιά σε όλους εμάς που επαναπαυόμαστε κρυμμένοι πίσω από την πεποίθηση πως ο αγώνας, ο κάθε αγώνας, είναι χαμένος εν τη γενέσει του.
Μια γυναίκα, μόνη αντιδρά στον παραλογισμό.
Δεν περιμένει να οργανωθούν μαζικά κινήματα, δεν ψάχνει άλλοθι για να δικαιολογήσει την απάθεια της.
Είναι η Ανδρούλα Χριστοφίδου Henriques, πρόεδρος της οργάνωσης Cyprus Stop Trafficking.
Αίτημά της, πέρα από τον χειρισμό των δύο υποθέσεων, είναι όπως μη επαναληφθεί η σύλληψη και κράτηση σε αστυνομικά κρατητήρια, με σκοπό την απέλαση, αλλοδαπών μητέρων παιδιών κάτω των 3 ετών ή εγκύων, καθώς ο χωρισμός μητέρων από τα ανήλικα παιδιά τους είναι απάνθρωπο μέτρο και εκθέτει την Κύπρο διεθνώς.
Αυτονόητα πράγματα, αλλά ωστόσο μη σεβαστά.
Ο υπουργός Εσωτερικών, Σωκράτης Χάσικος, φθάνοντας στο γραφείο του, συνομιλεί με τη γυναίκα και της υπόσχεται πως θα φροντίσει για τις δύο περιπτώσεις, ενώ παράλληλα παραδέχεται πως δεν υπάρχουν οι ανάλογες υποδομές χαρακτηρίζοντας μάλιστα ανύπαρκτες τις υπηρεσίες που προσφέρει το Γραφείο Ευημερίας για τέτοια θέματα.
Υ.Γ. Η κ. Χριστοφίδου είναι απόφοιτος ψυχολογίας από το πανεπιστήμιο της Γενεύης όπου εργάστηκε για 30 χρόνια και ασχολήθηκε με τα ψυχο-παιδαγωγικά με έμφαση στις μαθησιακές δυσκολίες.
Τιμήθηκε από την αμερικανική κυβέρνηση με το «Βραβείο Θάρρους» για τις προσπάθειες της ενάντια στην Εμπορία Προσώπων.
Πηγή Πληροφοριών: www.philenews.com
Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου
Σε αυτόν ακριβώς τον κόσμο ζει μια γυναίκα, σχεδόν τυφλή, που ξέρει να αγωνίζεται παρά τα 80 χρόνια τα οποία κουβαλά στους ώμους της.
Στρατοπέδευσε έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών και άρχισε απεργία πείνας ζητώντας την απελευθέρωση, από τα αστυνομικά κρατητήρια, Σριλανκέζας μητέρας νεογέννητου βρέφους, και Βιετναμέζας εγκύου.
Η Σριλανκέζα είναι μητέρα ενός βρέφους, το οποίο ακόμα θήλαζε όταν συνελήφθη, ενώ το βρέφος αφέθηκε στα χέρια αγνώστων.
Η Βιετναμέζα έχει μείνει έγκυος από Κύπριο, ο οποίος θέλει να την παντρευτεί, αλλά η αρμόδια υπηρεσία του κράτους δεν εγκρίνει τον γάμο και θέλει να απελάσει την έγκυο.
Κι ας πάει στη χώρα της, ας κάνει ένα παιδί νόθο, μακριά από έναν πατέρα που ήταν έτοιμος να το αναγνωρίσει και να αναλάβει τη φροντίδα του.
Ας είναι δυστυχισμένη αλλά μακριά από μας, να μην την βλέπουμε.
Στην απανθρωπιά του κράτους, αντιδρά μια γυναίκα.
Αυτό που με κάνει να σταματήσω, αρχικά, στο ρεπορτάζ του Μάριου Δημητρίου στη «Σημερινή» είναι η εικόνα της συγκεκριμένης γυναίκας.
Ως μια νότα ελπίδας.
Και μια γροθιά σε όλους εμάς που επαναπαυόμαστε κρυμμένοι πίσω από την πεποίθηση πως ο αγώνας, ο κάθε αγώνας, είναι χαμένος εν τη γενέσει του.
Μια γυναίκα, μόνη αντιδρά στον παραλογισμό.
Δεν περιμένει να οργανωθούν μαζικά κινήματα, δεν ψάχνει άλλοθι για να δικαιολογήσει την απάθεια της.
Είναι η Ανδρούλα Χριστοφίδου Henriques, πρόεδρος της οργάνωσης Cyprus Stop Trafficking.
Αίτημά της, πέρα από τον χειρισμό των δύο υποθέσεων, είναι όπως μη επαναληφθεί η σύλληψη και κράτηση σε αστυνομικά κρατητήρια, με σκοπό την απέλαση, αλλοδαπών μητέρων παιδιών κάτω των 3 ετών ή εγκύων, καθώς ο χωρισμός μητέρων από τα ανήλικα παιδιά τους είναι απάνθρωπο μέτρο και εκθέτει την Κύπρο διεθνώς.
Αυτονόητα πράγματα, αλλά ωστόσο μη σεβαστά.
Ο υπουργός Εσωτερικών, Σωκράτης Χάσικος, φθάνοντας στο γραφείο του, συνομιλεί με τη γυναίκα και της υπόσχεται πως θα φροντίσει για τις δύο περιπτώσεις, ενώ παράλληλα παραδέχεται πως δεν υπάρχουν οι ανάλογες υποδομές χαρακτηρίζοντας μάλιστα ανύπαρκτες τις υπηρεσίες που προσφέρει το Γραφείο Ευημερίας για τέτοια θέματα.
Υ.Γ. Η κ. Χριστοφίδου είναι απόφοιτος ψυχολογίας από το πανεπιστήμιο της Γενεύης όπου εργάστηκε για 30 χρόνια και ασχολήθηκε με τα ψυχο-παιδαγωγικά με έμφαση στις μαθησιακές δυσκολίες.
Τιμήθηκε από την αμερικανική κυβέρνηση με το «Βραβείο Θάρρους» για τις προσπάθειες της ενάντια στην Εμπορία Προσώπων.
Πηγή Πληροφοριών: www.philenews.com
Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.